گله کن یار شکیبا زن زیبا گله کن
گله کن ای گل تا لاله فریبا گله کن
گله کن شِکوه ی جا مانده از آن سینه بران
گله کن آن دل رنجیده تویی گله کن
روز و شبی میگذرد در دل تو در دل من
خاطره ای مانده و بس
از نگهت از تب من از عطش عاشق تن
خاطره ای مانده و بس
گله کن یار شکیبا زن زیبا گله کن
گله کن ای گل تا لاله فریبا گله کن
گله کن شکوه ی جا مانده از آن سینه بران
گله کن آن دل رنجیده تویی گله کن..
تعجب کردم دیدم یهو اومدی..
شاید یه سری وقتا این اتصالا برقرار میشن فقط..
گَر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عُقبی
چون تو دارم همه دارم ، دگرم هیچ نباید
من همونطور که "هستی" دوستت دارم
ولی می بینم با دست پس میزنی ام و با پا پیش می کشی..
فکر نمیکردم اینجور رفتار کرده باشم . اما
به هر حال
با من صنما یک دل گله کن
گر سر ننهم آنگه گله کن
گر چه در خیلِ تو بسیار، بِه از ما باشد
ما تو را در همه عالم نشناسیم نظیر..
ما را بجز تو در همه عالم عزیز نیست
گر رد کنی بضاعت مزجاه ور قبول
در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست
ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع
.
.
.
شبتون بخیر🌚
امید وصال تو مرا عمر بیفزود
خود وصل چه چیزست که امید چنین است..
.
.
شب بخیر گفتن ما، محض ادای ادب است
ورنه چون شب برسد اول بیداری ماست..
یهو به ذهنم اومد که ممکن چیزی بنویسی . اومدم اینجا ... دیدم نوشتی ...
عجب