بسم رب
و فی صدری لباناتٌ
إذا ضاق لها صدری..
نکَتُّ الأرض بالکفِّ
و أبدیت لها سرّی..
فمَهما تنبتُ الأرضُ
فذاک النّبتُ من بذری..
- ۱ نظر
- ۱۶ فروردين ۹۹ ، ۱۹:۴۶
بسم رب
و فی صدری لباناتٌ
إذا ضاق لها صدری..
نکَتُّ الأرض بالکفِّ
و أبدیت لها سرّی..
فمَهما تنبتُ الأرضُ
فذاک النّبتُ من بذری..
کاترین : از حرفهای من ناراحت نشو؛
ما هر دو یکی هستیم، نباید عمدأ بین خودمون سوتفاهم بوجود بیاریم.
فردریک: چه جوری؟
کاترین: آدمهایی که همدیگر رو دوست دارند مخصوصا بین خودشون سوتفاهم بوجود می آرند
و دعوا می کنند؛
بعد یهو می بینند که دیگه همدیگر رو دوست ندارند.
فردریک: ما دعوا نمی کنیم.
کاترین: نباید بکنیم؛
چون اگر توی این دنیا اتفاقی بین ما بیفته همدیگرو از دست میدیم، اونوقت دست دیگران میفتیم...